آموزش هیرو hoodwink

اولین سال‌های زندگی Hoodwink در فضای سرسبزی که زمانی لبه‌های Krimwohl را پر می‌کرد، سپری شد. اما با رشد آن پادشاهی و نیازهای شهروندان و ارتش‌هایش، رُقبا پنجه‌های خود را به هم زدند تا در بلعیدن زیبایی‌های طبیعی جنگل‌های مرزی از یکدیگر پیشی بگیرند و خود را برای برطرف کردن خواسته‌های در حال تغییر آماده کنند. برای کسانی که در سرزمین‌های چوبی باستانی زندگی می‌کردند. تنها انتخاب آنها دنبال کردن صف پناهندگان به مناطق آرام، یا به دست پودر سیاه و فولاد Krimwohl افتادن در حالی که از خانه‌های خود دفاع می‌کردند یا فرار به سمت شمال برای وسوسه کردن سرنوشت در چشمه‌ها و نخلستان های مه‌آلود Wood Tomo'kan بود. بنابراین در آن جنگل های خائنانه شمالی بود که Hoodwink به بلوغ رسید و از شکارچیان وحشتناک Tomo'kan طفره رفت. Hoodwink با برخی از راهزنان محلی دم‌خور شد و در عین حال با دیگران دشمنی کرد. هر زمان که شیطنت جالبی پیش می‌آمد، عقلب، علتش خود او بود. اما وقتی ضعیف‌ترین دَم، از آتش‌های Krimwohl در نهایت به خانه‌ی کودکی‌اش سرایت کرد، افکار Hoodwink به سوی خانواده و دوستانی که ممکن بود از تهاجم جان سالم به در برده باشند معطوف شد. اکنون برای نجات جانها در سرزمین‌های با خاک یکسان شده‌ که زخم‌هایش روح او را زخمی کرده بود دسا به کار شد. او نمی‌توانست از نزدیک شدن به شیاطینی که زندگی قدیمی او را ویران کرده بودند خودداری کند تا نگاهی اجمالی به آنان بی‌اندازد. در آنجا Hoodwink دید که هیولاهای دوران کودکی او اصلاً هیولا نبودند. آنها فقط مردم عادی بودند. سربازان، کارگران، بازرگانان و پناهندگان. سربازان، حتی با پودر سیاه و فولادشان، در مقابل خطرات Tomo'kan، خطرات واقعی با شاخک ها و دندان‌های تیز، خطراتی که مانند دانه‌های افرا در اطرافش می رقصید، چیزی نبودند. Tomo'kan می‌دانست همیشه می‌تواند گذرگاه امنی را در میان درهم‌تنیدگی Tomo'kan بیابد، جایی که اکثر مردم خونگرم از قدم زدن در آن می‌ترسند. او اکنون به کسانی حمله می‌کند که جرأت رام کردن طبیعت وحشی را دارند. Hoodwink با خوشحالی، آنچه را که دوست دارد از آنها غارت می‌کند. چیزهای فاقد اهمیت را نابود و به هر خویشاوند بازمانده‌ای کمک می‌کند تا بار دیگر در مسیر زندگی در طبیعت سبز قدم بردارند.